|
امام حسین (ع) حضرت زینب (س) جمعه 16 دی 1390برچسب: بین الحرمین, :: 12:49 قبل از ظهر :: نويسنده : دانیال
چه حالی داره ای خدا سینه زدن تو کربلا غسل زیارت از فرات نگاه به گنبد طلات کربلا عشقت منو دیوونه کرد کربلا عشقت منو دیوونه کرد میگن نمی دونی چه قدر قشنگه بین الحرمین دور تادورش نخل های سبز صفا میدن به عالمین
کربلا عشقت منو دیوونه کرد کربلا عشقت منو دیوونه کرد زندگی و حیات من بدون تو جهنمه خاطر خاتم دیوونتم دوست دارم یک عالمه
کربلا عشقت منو دیوونه کرد کربلا عشقت منو دیوونه کرد
جمعه 15 دی 1390برچسب:, :: 1:1 بعد از ظهر :: نويسنده : دانیال
دوس دارم نگات کنم توهم منو نگاه کنی دوس دارم صدات کنم توهم منو صدا کنی قربونه این همه لطف و کرمت امام رضا میگن نمیدونی چه قدر قشنگه باز امام رضا دور تادورش نخل های سبز صفا میدن به عالمین پنج شنبه 10 دی 1390برچسب:, :: 3:3 بعد از ظهر :: نويسنده : دانیال
سقای یتیمانم حسین جانم ابولفضل علمدارم تویی سقا وسالارم علم دارم علم دارم تویی سقا وسالارم تویی سقا وسالارم علم دارم سپهدارم تویی سقا وسالارم تویی سقا وسالارم
آثار و بركات اخلاقى - تربيتى سيد الشهداء (عليه السلام)
1- ايجاد اخلاق جديد در جامعه مسلمين اگر ديدى كه نابينا و چاه است يكى از آثار و بركات سيدالشهدا (ع) در بعد اخلاقى - تربيتى اين است كه قيام او باعث گرديد در جامعه مسلمانان نوعى اخلاق جديد بلند نظرانه پديد آيد و نظر انسان را به زندگى خود و ديگران، دگرگون سازد تا بتواند بدينوسيله جامعه را اصلاح نمايد . و به عبارت ديگر، با خودسازى به ديگر سازى نيز بپردازد. آرى، در آن زمانى كه بنياد روانى و اخلاقى مردم در هم ريخته و ويران شده بود و اين ويرانى شامل رهبران مسلمين و بزرگان آنان نيز شده بود و با اخلاق و شيوهاى وحشتناك زندگى مىكردند ، امام حسين (ع) يگانه درمان آن حالت بيمار گونه را كه در مجتمع مسلمانان مورد قبول واقع شده بود، در قيام آشكار و فرياد درآن سكوت مرگبار ديد. لذا آن حضرت با خون پاك خود و فرزندان و يارانش و با همه اعتبارات احساسى و تاريخى ، حتى شمشير و عمامه جدش رسول خدا (ص) ، وارد مبارزه گرديد تا همه روزنهها و راههاى توجيه را فرو بندد.
سيدالشهدا (ع) نيك دريافته بود كه وجدان شكست خورده و اخلاق پست امت را نمىتوان به وسيله رويارويى ساده دگرگون ساخت، از اين رو با قيام و شهادت خويش ديرى نپاييد كه اخلاق هزيمت و فرار را به نيرويى عظيم درآورد و اخلاق جديدى به جاى آن جايگزين نمود. براستى شهادت حسين بن على (ع) تأثير ژرف و شگرفى بر شيعيان ساكن و ساكت بجاى گذاشت ، و سرنوشت غم انگيز نواده پيامبر اكرم (ص) عواطف اخلاقى و مذهبى مردم را بهم ريخت. در اثر قيام و شهادت امام حسين (ع) موجى در روح مسلمين به وجود آمد، حميت و عزت، شجاعت و صلابت به وجود آمد،و احساسات بردگى و اسارتى كه از اواخر حكومت عثمان و تمام دوره معاويه بر روح جامعه اسلامى حكمفرما بود، تضعيف شد و ترس آنها را فرو ريخت ، خلاصه، ابا عبدالله (ع) به اجتماع اسلامى شخصيت داد. كربلا و قيام سيدالشهدا (ع) نمايشگاه اخلاق عالى اسلامى و انسانى با همه صفات و طراوت آن بود و اين اخلاق را نه به زبان كه در عمل به خون پاك خويش بر صفحه ماندگار تاريخ به ثبت رسانيد.
2- احساس گناه در بين مسلمين يكى ديگر از آثار نهضت و شهادت سيدالشهدا (ع) اين بود كه مردم پس از مدت كوتاهى متوجه عدم توانايى و ضعف نفس خود شدند، لذا احساس عميق ندامت و گناه كرده و چنين انديشيدند كه براى جبران اين اهمال كارى و غفلت ، و نيز براى طلب بخشايش الهى، بايد جانبازيهاى مشابهى را انجام دهند. و از جمله كارهاى امام زينالعابدين (ع) اين بود كه كوشيد اين احساس گناه را شعلهور سازد. از اين رو به گروه انبوهى از مردم كوفه نهيب زده و فرمود: «اى مردم، شما را به خدا سوگند مى دهم، آيا شما فراموش كرديد كه نامهها براى پدرم نوشتيد و چون به سوى شما آمد، به او خدعه و نيرنگ زديد؟! شما با پدرم عهد و پيمان بستيد و با وى بيعت كرديد، اما بيعت خود را شكستيد و او را به قتل رسانديد پس هلاكت بر شما باد و با اين توشهاى كه به آخرت فرستاديد هلاكت بر شما باد . چه رأى زشت و پليدى را كه براى خود پسنديديد! آنگاه كه به ديدار پيغمبر خدا (ص) مىشتابيد و به شما بگويد: «عترت مرا كشتيد ، هتك حرمت مرا كرديد.» با چه ديدهاى به او نظر خواهيد كرد؟ و سرانجام به شما خواهد گفت : «از امت من نخواهيد بود» 1
اين احساس گناه عامل هميشه شعلهورى بود كه مردم را براى شورش و انتقام جويى همواره به جلو مىراند. استاد «عادل اديب» در اين باره مىنويسد: شهادت فجيع امام حسين (ع) در كربلا موجى شديد از احساس گناه در وجدان هر مسلمانى برانگيخت . آنان پى بردند كه مىتوانستند او را يارى دهند. اما از آن پس كه با او براى قيام پيمان بستند، او را يارى نكردند . اين احساس گناه دو جنبه داشت: از يك طرف انسان را وادار مى ساخت كه گناهى را كه مرتكب شده با كفاره بشويد، و از طرف ديگر نسبت به كسانى كه او را به ارتكاب چنين گناهى واداشته بودند، احساس كينه و نفرت كند. به طورى كه انگيزه انقلابهاى متعددى كه در اثر قتل امام (ع) برپا شد، همان كفاره يارى نكردن به حضرت او، و انتقام گرفتن از امويان بود .
مقدر چنين بود كه آتش اين احساس گناه، پيوسته برافروخته بماند و انگيزه انتقام از بنى اميه در هر فرصت به انقلاب و قيام بر ضد ستمگران منتهى گردد. 2 بارى ، بر اثر شهادت امام حسين (ع) اين آيه شريفه مصداقى روشن يافت: «و يوم يعض الظالم على يديه » 3 و روزى كه ستمكار دستهاى خود را از پشيمانى مىگزد.
3-ازدياد محبوبيت سيد الشهداء (ع) و خاندان وحى سؤمين اثر مهم تربيتى قيام و شهادت سيدالشهداء (ع) ، بالا بردن محبوبيت خاندان حضرت على (ع) در اجتماع اسلامى و شناساندن بيشتر و بهتر آنان به مردم بوده است . مسئله داشتن محبوبيت و قبضه كردن افكار اجتماع از مسائل حياتى و مهمى است كه همواره مورد نظر حكومتها بوده و هست . حكومتها هر چند به طور اكثر تكيه گاه بزرگى جز قدرت ندارند، اما به خوبى مى دانند كه نيرومندتر از قدرت نظامى ، جايگاهى است كه در دلهاى مردم مىباشد، وسعى دارند آن را براى خويش به دست آورند . معاويه نيز با همه تلاشهاى شيطانى خود به طور كلى مى خواست دو چيزرا به دست آورد: يكى محبوبيت بخشيدن به خاندان و شجره خبيثه بنى اميه ، و ديگرى سقوط خاندان و شجره طيبه حضرت على (ع) از محبوبيت . متأسفانه معاويه در اين تلاش خود موفقيت بسيارى هم كسب كرد. اما با ظهور حماسه حسينى و جانبازيهاى مردان راستين خدا، نفوذ معنوى و اعتبار روحانى عميقى براى سيدالشهدا و اهل بيت (ع) ايجاد نمود .
به طورى كه هر چه از آن واقعه مى گذشت مردم بيشترى به خاندان حضرت على (ع) جذب مىشدند اين محبوبيت رفته رفته چنان بالا گرفت كه عدهاى براى خونخواهى و به نام هوا داران از خاندان رسول خدا (ص) دست به قيام زدند. آرى ، اگر حسين بن على (ع) پيش از نهضت مردانهاش به عنوان امام وقت و سبط پيغمبر و فرزند على و فاطمه، و بزرگترين شخصيت از خاندان وحى شناخته مىشد، پس از قيام با حفظ مقامات سابق، به نام عاليترين و كاملترين نمونه مردانگى و مجاهدت و فداكارى در راه خدا و حقيقت شناخته شد.
«مسيوماربين آلمانى» در اين خصوص مىنويسد: «مهمترين اثر اين نهضت اين بود كه رياست روحانى كه در عوالم سياست اهميت شايانى داشت، مجدداً به دست بنىهاشم افتاد، و به ويژه در بازماندگان حسين (ع) مسلم گرديد، و چندى طول نكشيد كه (حكومت) ظلم و جور معاويه و جانشيان او منهدم شد و در كمتر از يك قرن قدرت از بنى اميه سلب گرديد. منهدم شدن (قدرت) بنى اميه به قسمى شد كه امروز نام و نشانى از آنها نمودار نيست و اگر در متن كتب تاريخى نامى از اين قوم ذكر شده در تعقيب آن هزاران نفرين و ناسزا هم نوشته شده است، واين نيست مگر به واسطه قيام امام حسين (ع) و ياران با وفاى او » 4
عليرضا رجالى تهرانى پنج شنبه 30 آذر 1390برچسب:باب الحوائج , ابوفاضل,نوحه حضرت ابوالفضل(ع), :: 2:52 بعد از ظهر :: نويسنده : دانیال
می کشه عشق زمونه یه مادری هی می خونه ای اهل عالم بدونید پسر من پهلوونه اون کریم ومهربونه دوابروهاشم کمونه رفته که آبی بیاره داداشی تشنه نمونه امیر لشگرمن عباس من برادر بودی تویاور من ای غم گسارم عمود خیمه هایی امید بچه هایی باب الحوائج هستی پناه مایی عشق حسین وزهرا جانم ابوفاضل یاسیدی یامولای جانم ابوفاضل بی توغم گسارم ای شمع شام تارم بی تو عزیز حیدر یاری ندارم جانم ابوفاضل جانم ابوفاضل جانم ابوفاضل جانم ابوفاضل چهار شنبه 30 شهريور 1390برچسب:, :: 2:40 بعد از ظهر :: نويسنده : دانیال
بسم اله الرحمن الرحیم
ü بیا ای روح آشنایی من که مردم از این جدایی ü دخت شاهم کنج خرابه بابا کی از ســـفر می آیی ü غنچه ی نیمه جون کی دیده بابا جون ü سه ساله قطعمون کی دیده بابا جون ü باباجون حسین کجایی من که مردم از این جدایی ü بیا ای روح آشنایی من که مردم از این جدایی ü دخت شاهم کنج خرابه بابا کی از ســـفر می آیی ü غنچه ی نیمه جون کی دیده بابا جون ü سه ساله قطعمون کی دیده بابا جون ü باباجون حسین کجایی من که مردم از این جدایی ü بیا قبله ی امیدم فرشراحت موی سفیدم ü تا بیای تو پیشم بمونی ناله و تهنه ها شنیدم ü بابا جون به غمت اسیرم باباجون ü بابا جون به عشقت می میرم باباجون ü باباجون حسین کجایی من که مردم از این جدایی
التماس دعا : دانیال قادری برای دریافت نوحه های بعدی ما بر روی نوحه کلیک کنید. صفحه قبل 1 صفحه بعد درباره وبلاگ  آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان |
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
